Afgelopen vrijdag veranderde onze doorgaans rustige straat in een bruisend buurtcafé tijdens de tweede editie van Soep-op-de-Stoep. Zes buren gooiden hun keukendeuren open (figuurlijk dan) en serveerden dampende pannen soep, terwijl twee anderen pannenkoeken bakten alsof hun leven ervan afhing. Met eigen mokken, lepels en gezonde eetlust kwamen zo’n 50 buurtgenoten (incl. het kleine grut) opdraven – en ze kregen waar voor hun komst.
Er werd geslurpt, gesmuld én flink geroddeld. Nieuwe bewoners werden onderworpen aan een informele inwijding (inclusief verplichte kennismaking met de buurman-die-altijd-iets-vindt), en de discussie over betaald parkeren dook natuurlijk ook op… maar gek genoeg werd er niet met soep gegooid. De sfeer bleef opvallend gemoedelijk – zelfs bij de stokbroodjes.
Wat ooit begon als een spontaan idee, lijkt nu uit te groeien tot een traditie die niet meer mag ontbreken op de buurtkalender. Want zeg nou zelf: wat brengt mensen beter samen dan een pan soep en een goed verhaal over wie er nou écht het beste uitzicht heeft op de straat waar soms een busje het uitzicht en de lichtinval volledig blokkeert?
Dank aan alle soeptovenaars, pannenkoekenkampioenen en vooral aan de bewoners die gewoon lekker kwamen buurten. Wanneer mogen we weer? Met nog meer soep, praat en een snufje drama graag.
Groetjes vanuit de Frans Halsstraat.
